در ساختار تبلت‌های اندروید برای بهبود عملکرد در سال ۲۰۱۷ باید برخی تغییرات و بهبودها ایجاد شود.
به گزارش سافت گذر و به نقل اززومیت؛ در
دسته‌بندی دستگاه‌های الکترونیکی، به نظر می‌رسد ساعت‌های هوشمند
میتوانند نماد بارز شکست در سال گذشته تلقی شوند؛ اما باید توجه داشت که
خیلی پیش‌تر از این ساعت‌ها، فرشتگان مرگ همانند کرکس‌های در انتظار شکار،
منتظر زمین خوردن یک طعمه‌ی نیمه‌جان بوده‌اند! چنین تعبیری به‌خصوص زمانی
که حرف از تبلت‌های اندروید به میان می‌آید، بیشتر رنگ و بوی واقعیت به خود
خواهد گرفت.
شاید بتوانیم این‌طور برداشت کنیم که در سال ۲۰۱۶ میلادی در گروه تبلت‌های اندروید، به‌استثنای تبلت لنوو یوگابوک،
حرکت قابل توجهی نه از سوی تولیدکنندگان عمده و نه از جامعه‌ی بزرگ و
گسترده‌ی اندروید مشاهده نکردیم. اما در سوی دیگر داستان و با موفقیتی که سرفیس پروی مایکروسافت و آیپد پروی
اپل از خود نشان دادند، مشخص شد که هنوز هم بازار فروش حتی برای تبلت‌های
گران‌قیمت وجود دارد. نکته‌ی امیدوارکننده این است که پلتفرم اندروید هنوز
هم می‌تواند فاصله خود را با رقبا جبران کند، چرا که بیشتر مشکلات فعلی در
مورد این دستگاه‌ها، تنها از ناحیه‌ی نرم‌افزار و در نتیجه قابل حل هستند.
با این حال برای حل آن‌ها به‌طور قطع نیازمند کمی دل و جرئت از سوی
تولیدکنندگان هستیم.
قابلیت اجرای برنامه‌ها در حالت افقی
یکی
از بزرگ‌ترین مشکلاتی که کاربران تبلت و به‌ویژه تبلت‌های سایز ۱۰ اینچ یا
بزرگ‌تر با آن مواجه بوده‌اند، این است که همه‌ی اپلیکیشنها در حالت افقی
یا لنداسکیپ به‌خوبی اجرا نمی‌شوند. البته این مشکلی است که آیپدها هم به
آن دچار هستند، اما مسلما در سیستم‌های اندروید بیشتر مشاهده می‌شود.
گوگل
کار خاصی در زمینه‌ی کیفیت اپلیکیشنها انجام نمی‌دهد، بنابراین بار این
مسئولیت بر دوش توسعهدهندگان خواهد بود. اگرچه اپل در حال حاضر در اجرای
اپلیکیشن‌های آیفون در آیپد یک هماهنگی و سازگاری به وجود آورده است، اما
احتمال می‌رود اندروید به شیوه‌ی بهتری بتواند این مشکل را پوشش دهد. یکی
از کارهایی که اندروید می‌تواند انجام دهد، مسلما بهبود امکان اجرای
اپلیکیشنها در حالت افقی خواهد بود؛ البته اصلاح بهتر و بیشتر این
اطمینان را نیز به توسعهدهندگان می‌دهد که اپلیکیشن‌های آن‌ها تنها محدود
به یک فرم خاص نیستند. به‌هرحال باید توجه داشته باشیم که تبلت صرفا یک
تلفن هوشمند با اندازه‌ی بزرگ نیست.
داشتن مجموعه‌‌ای قوی و متمایز از برنامه‌های کاربردی
هیچ
شکی وجود ندارد که اندروید به یک ویترین از بهترین اپلیکیشن‌های مخصوص
تبلت، به‌خصوص در فروشگاه گوگل پلی نیاز دارد. گوگل جوایز سالانه و معرفی
بهترین طراحی اپلیکیشنها یا معروف‌ترین بازی‌ها را دارد، اما تقریبا هیچ
چیز خاصی برای تبلت‌ها ندارد. اگر گوگل هنوز هم علاقه‌مند به قرار دادن
اندروید روی تبلت‌ها باشد (به نظر می‌رسد که باید باشد)، بهتر است فهرستی
منظم و به‌روز شده از برنامه‌هایی داشته باشد که نه‌تنها روی تبلت به‌خوبی
کار می‌کنند، بلکه دقیقا مختص تبلت طراحی شده‌اند.
استفاده از اندروید نوقا به‌صورت پیش‌فرض
تولیدکنندگان
اغلب آخرین و بهترین نسخه‌ی اندروید را روی دستگاه‌های خود قرار نمی‌دهند؛
اما هرکس که قصد تولید تبلت در سال آینده دارد، باید نسخه‌های قدیمی تر
از اندروید نوقا نسخه‌ی ۷.۰ را فراموش کند؛ یا این که حداقل یک بروزرسانی
سریع برای آن فراهم کند. از میان تمام امکانات جدیدی که نوقا به همراه
دارد، بهبودهای مولتی تسکینگ یا چندوظیفگی، از تقسیم صفحه تا پنجره‌های
شناور و حتی جابجایی سریع بین اپلیکیشنها، به‌راحتی تبلت‌ها را بسیار
کاربرپسند و جالب خواهند ساخت. استفاده از این قابلیت‌ها به‌طور قطع بهترین
تبلت‌ها را به وجود می‌آورد و به کاربران این امکان را می‌دهد تا کارهایی
را به نتیجه برسانند که به‌راحتی حتی در صفحات کوچک بزرگ‌ترین فبلت‌ها هم
قابل انجام نباشد.
طراحی یک رابط کاربری مخصوص تبلت‌ها
اکنون
وارد سال ۲۰۱۷ شده‌ایم و تبلت‌ها دیگر تنها نسخه‌ی بزرگ‌شده‌ی تلفن‌های
هوشمند نیستند. این امر در سال‌های ابتدایی ظهور تبلت‌ها صادق بود، اما
واقعیت این است که این دستگاه‌ها، امروزه در حال پیدا کردن مسیر و هویت
مختص خود به‌عنوان ابزارهایی فراتر از تنها یک دستگاه مصرفی هستند و هنوز
نما و جلوه‌ی خود گوگل برای پیکسل سی به‌عنوان آخرین محصول این شرکت تا به امروز، صرفا به‌سادگی جلوه‌ی یک گوشی نکسوس در سایز بزرگ‌تر است.
شاید
گوگل تلاش می‌کند که از متفاوت به نظر رسیدن بیش از حد اندروید روی
تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند جلوگیری کند، اما باید توجه داشت که چنین
استدلالی در مقابل اندروید تی‌وی یا رابط کاربری خودروی اندروید رنگ
می‌بازد؛ چرا که امروزه تبلت‌ها نیز به اندازه همان دستگاه‌ها منحصر به فرد
هستند. نسخه تاچ ویز (TouchWiz) سامسونگ روی گلکسی نوت پرو و همچنین رابط
مدرن/ مترو (Metro/Modern) مایکروسافت در مسیر درستی برای بهره‌مندی از
فضای گسترده صفحات تبلت قرار دارند.
ساخت یک پرچم‌دار پیشرفته
تمام
این بهبودهای نرم‌افزاری اگر در دستگاهی قرار بگیرد که به‌سختی در زمینه‌ی
اجرا و پردازش با یک تلفن هوشمند میان رده قابل رقابت باشد، بی‌فایده
خواهد بود. با چشم‌پوشی از چند استثنا، تقریبا تمام تبلت‌های اندروید
امروزی در سطح میان‌رده و حتی پایین رده قرار می‌گیرند. جدا از پیکسل سی که
تقریبا به فراموشی سپرده شده است، گوگل هیچ پرچم‌دار مرجع و جدیدی معرفی
نکرده است؛ حتی ظاهرا سامسونگ نیز ساخت دستگاه‌های قدرتمند سابق را رها
کرده است.
افراد کمی علاقه‌مند به خرید تبلت جدید هستند، چرا که
گزینه‌هایی مانند سرفیس یا آیپد پرو برای ترغیب آن‌ها وجود ندارد و از
این‌رو تولیدکنندگان نیز از سرمایه‌گذاری روی تبلت‌های بالارده واهمه
دارند؛ زیرا همان‌طور که گفتیم افراد کمی علاقه‌مند به خرید آن‌ها هستند.
این امر در واقع چرخه‌ی معیوبی است که نیاز به شجاعت یک کمپانی برای شکستن
آن احساس می‌شود؛ درست مثل کاری که لنوو با یوگابوک انجام داد. این محصول
ممکن است در زمینه‌ی تایپ به‌عنوان بهترین گزینه‌ی موجود به شمار نرود، اما
به هر حال توجه اکثریت را به خود معطوف کرده است.
وجود اتصالات و پورت USB C
تبلت‌های
آینده بیشتر از اینکه به‌صورت کتاب‌خوان‌های ساده یا تلویزیون‌های قابل
حمل مورد استفاده قرار گیرند، باید دستگاه‌هایی با بهره‌وری بالا باشند.
آن‌ها هرچه بیشتر با لپ‌تاپ‌ها مقایسه خواهند شد. درنتیجه در زمینه‌ی
اتصالات نمی‌توانند ضعیف باشند؛ مخصوصا در بخش پورت‌های USB که حائز اهمیت
خاصی است. مگر اینکه هدف، دستگاهی به ضخامت سرفیس پرو باشد؛ در آن حالت
ممکن است درخواست دو پورت سایز کامل USB خیلی زیاد به نظر برسد، حداقل دو
پورت USB C ایده‌آل خواهد بود. مخصوصا زمانی که یکی از آن‌ها به شارژ
دستگاه اختصاص داده شده است، دیگری می‌تواند برای اتصال هاب USB به کار
رود؛ هرچند همه‌ی آن‌ها نیروی لازم برای به کار انداختن مثلا هارددیسک‌های
اکسترنال را ندارند.
طراحی با کیبورد و ماوس
دستگاه‌های
بهره‌ور، واقعا دستگاه‌های بهره‌ور نخواهند بود مگر اینکه بتوانید آن‌ها را
با یک ماوس یا کیبورد استفاده کنید. اندروید متأسفانه در این زمینه هنوز
نابالغ به نظر می‌آید؛ مخصوصا در استفاده با ماوس. هرچند پلتفرم اندروید
خوشبختانه برخلاف iOS قابلیت پشتیبانی از این قبیل وسایل را دارد؛ اما
پشتیبانی ناقص و خام گاهی اوقات برخلاف مسیر بهره‌وری حرکت می‌کند.
انتخاب
متن، راست کلیک، کلیک وسط، این دستورات عمومی میتوانند در اندروید واقعا
زجرآور باشند، کیبورد مشکل کمتری دارد؛ اما بعضی از اپلیکیشنها و رابط‌های
کاربری مثل مرورگرها و واسطه‌های ایمیل میتوانند از میانبرهای کیبورد
پشتیبانی کنند. این جایی است که هم توسعهدهندگان سوم شخص و هم
توسعهدهندگان پلتفرم مثل گوگل میتوانند روی آن تمرکز کنند.
قرار دادن قلم لمسی
تمام
دستگاه‌های پیشرفته در بازار تبلت، یک قلم لمسی به همراه دارند. در واقع
این قلم به یک نوع نشانه برای اثبات جدی بودن یک دستگاه تبدیل شده است.
هرچند محل نگهداری قلم هنوز یک مشکل مکرر محسوب می‌شود؛ اما نگرانی بابت
این مشکل برای تبلت‌ها کمتر از تلفن‌های هوشمند احساس می‌شود. همچنین باید
توجه داشته باشیم که قلم‌ها تنها ابزاری برای هنرمندان نیستند؛ بلکه
به‌عنوان وسیله‌ای مفید برای یادداشت‌برداری یا استفاده در غیاب ماوس
میتوانند به کار روند. هزینه تولید آن ممکن است برای تولیدکنندگان یک
دغدغه باشد؛ اما اگر قرار است شما دستگاهی پیشرفته و رده بالا تولید کنید،
باید حداکثر تلاش خود را به خرج دهید.
جمع‌بندی
برخلاف
ساعت‌های هوشمند، به نظر می‌آید تبلت‌ها تخصص جدید خود را پیدا کرده‌اند.
متأسفانه اندروید هنگام مبارزه در میدان ابداع و نوآوری، از رقبای خود عقب
مانده است. البته هنوز هم خیلی دیر نیست، حداقل در زمینه‌ی اصلاحات
نرم‌افزاری احتمالا جبران فاصله با رقبا خیلی هم سخت نخواهد بود. فقط
نیازمند افراد درست است. افرادی که کار را به‌درستی به جریان بیندازند. به
هر حال امیدواریم سال ۲۰۱۷ تبلت‌های هیجان‌انگیز بیشتری در بازار مشاهده
کنیم.